Het is al een hele poos geleden dat ik de positieve momentjes van de week op een rijtje zetten. En hoewel ik heel ijverig heb geprobeerd alles te onthouden, weet ik het gewoon weg niet meer van 4 maanden geleden. En dus heb ik besloten dat maar te laten zoals het is (en dat is oké), maar nu gewoon de draad weer op te pakken.
En daarmee kom ik meteen op het eerste positieve puntje van deze week, dat het oké is. Twee maanden geleden had ik dat niet moeten proberen, dan was dat helemaal verkeerd geweest. Dus dat is een mooi stukje vooruitgang door de therapie.
Dinsdag ben ik eventjes naar school geweest. Ik had me alleen eventjes vergist, dus ik stond voor een school zonder mensen. Studiedag. Op dat moment voelde ik me een enorme heldin op sokken, maar ik kon er zelf gelukkig wel om lachen. Ik besloot gewoon naar huis te gaan en ik ben even wat voor wiskunde gaan doen, heb docenten gemaild en zo werd het eigenlijk best een productief dagje.
Woensdag heb ik op de deeltijd bijna heel de dagsluiting op een andere stoel dan mijn eigen gezeten. Het gaf heel veel spanning, maar ik heb het wel gedaan. Drie minuten voor tijd trok ik het niet meer en ben ik van stoel gewisseld met een groepsgenootje.
Daarna was ik enorm overstuur omdat ik het armbandje van Eev kwijt was en na overal gezocht te hebben besloot ik toch maar naar huis te gaan. Bij mijn fiets aan gekomen sloeg de paniek toe en ben ik terug naar binnen gelopen om te kijken of mijn psycholoog tijd had. Dat had ze gelukkig. We hebben er even over zitten praten en het samen kunnen relativeren, waardoor ik op een rustige manier én met plan van aanpak naar huis ging. Het was fijn dat het praten bij haar lukte, weer een positieve ervaring!
Donderdag hadden we een afscheid op de deeltijd. Dat punt op zich vind ik helemaal niet positief, want ik ga dat groepsgenootje ontzettend missen. Maar bij het kaartenritueel had ze een ontzettend lieve brief in de kaart geplakt met alle puntjes erin waar ze me de afgelopen maanden op vooruit heeft zien gaan. Ontzettend lief en ook een enorme opsteker.
Die avond heb ik nog heel lang aan wiskunde gezeten en heb ik een planning gemaakt voor de komende twee weken. Het is een ontzettend drukke planning, maar het is voor het goede doel: Om in zoveel mogelijk vakken examen te kunnen doen.
Vrijdag had ik weer een dagje vrij en ben ik mijn Efteling kleren op gaan halen, want volgende week is alweer mijn eerste werkdag. Het was fijn om weer even op bekend terrein te zijn, ook al was het alleen om kleding te passen en ben ik niet echt in het park geweest. Daarbij hoefde ik me met kleding passen niet 4x aan- en uit te kleden, maar gewoon maar 1 keer. Een leuke bijkomstigheid om te beseffen dat dat écht vooruit is gegaan.
Toen ik thuis kwam heb ik mijn blogmail opgeruimd en er stonden hele leuke mailtjes tussen, die ik natuurlijk heb beantwoord. Mijn bloggevoel begon weer te kriebelen en zo schreef ik het eerste artikel weer op papier. Heel fijn om dat op te pakken. De rest van de avond heb ik weer aan wiskunde gezeten en kon ik vinkjes zetten in mijn planning, wat voelt dat heerlijk!
Gisteren heb ik ontbeten met heerlijke croissantjes, in plaats van op de paasdagen. Verder heb ik een groot deel van een hoofdstuk wiskunde gemaakt. Daarna een kwarktaart gemaakt en tussendoor ontspannend gedoucht. Ik kon geen vinkje zetten op mijn planning, maar ik weet dat er de komende week genoeg ruimte is om dat weer in te halen. In de avond hebben mijn ouders en ik nog een paar hapjes geproefd die we hebben gemaakt en zo was de week alweer ten einde.
Wat waren jouw positieve puntjes van deze week?