Ja, ik kan het eindelijk zeggen! Dit was een positieve week! Heel veel ging goed, waarschijnlijk te veel om op te schrijven, maar ik ga mijn best doen om de leuke en belangrijke positieve puntjes op te noemen!
Maandag had ik een afspraak bij mijn psycholoog. Ik vond het heel erg moeilijk om er naartoe te gaan omdat ik wist dat ze over de sterfdag van mijn beste vriendin zou beginnen. Het was dus al een hele overwinning dat ik naar de afspraak ging. Op een rustig tempo vroeg ze of ik het daarover wilde hebben en naar enige twijfel heb ik gezegd dat ze er vragen over mocht stellen.
Doodeng vond ik het, maar ik heb wel over haar gepraat. We hadden het over de leuke herinneringen en hoe verdrietig het ook was om aan haar te denken, was dat ook heel erg fijn en kreeg ik weer een lach op mijn gezicht toen ik aan de mooie dingen dacht. Dit was de eerste keer in 5 jaar dat ik het wat meer over haar had verteld, over hoe ze was en wie ze was voor mij, dus dat is een gigantische stap!
Maandagavond kwam mijn oudste broer thuis eten, waarna we gezellig samen Donkey Kong op de wii hebben gespeeld, een spelletje gedaan en samen een puzzel tevoorschijn haalden. Ik vind het altijd fijn en gezellig als hij er is en het bezorgt me de nodige afleiding.
Zowel dinsdag, woensdag als donderdag heb ik behoorlijk veel voor school gedaan. Op de een of andere manier lukte het me ineens en heb ik er bijna een heel hoofdstuk van wiskunde doorheen gewerkt en een hoofdstuk van economie. Verder heb ik een stukje uit het boek kunnen lezen voor Nederlands. Een productieve week dus en dat is enorm lang geleden.
Ook heb ik op deze dagen een flinke marathon van Orange is the new Black gehouden en heb ik fijn kunnen uitrusten op de bank. Regelmatig ben ik ’s middags in bed gaan liggen om wat bij te slapen, om aan het einde van de middag nog iets te kunnen ondernemen. Dat ging eigenlijk behoorlijk goed en dat maakte me des te productiever.
Vrijdag kwam de post ‘Wat je niet moet zeggen tegen iemand met een chronische ziekte’ online. Ongelofelijk hoe vaak dat artikel gedeeld is. Ik heb met verbazing staan kijken naar mijn bezoekersaantallen. Ze kwamen ruim boven de 3500. Mijn mond is letterlijk open gevallen en ondanks dat ik het schrijven het belangrijkste vind aan mijn blog, was dit wel een enorme opsteker. Verder heb ik de 5000 views ondertussen ook (ruim) overschreden op deze dag en dat vond ik toch wel een mijlpaaltje.
Gisteravond heb ik een heel gezellig verjaardagsfeestje gehad van mijn schoonzus en ondanks dat ik moe was na een dag werken, heb ik daar best wel van genoten. En dan kom je thuis en dan heb je de mijlpaal van 10.000 views aangetikt en dat maakt me toch wel enorm trots!
Hoe was jouw week?