In het artikel ‘hoe is het nu met #4’ was te lezen dat ik voor het eerst ben gaan sporten. Hoe dat is gekomen en wat mijn doel is en hoe mijn vorderingen zijn leg ik uit in dit artikel.
Het begon eigenlijk al in de aanloop van mijn opname in Eikenboom. Maandenlang riep ik al rond dat ik zo’n zin had om te sporten, maar mijn lichaam kon dat gewoonweg niet aan. Wel probeerde ik regelmatig wat te bewegen met de WiiFit, maar vaak was dat al te vermoeiend.
Tijdens mijn opname in Eikenboom ging ik regelmatig met wat mede-cliënten een stuk wandelen. Meestal maar kort, omdat mijn lijf geen lange stukken wilde, maar het was erg bevredigend. De beweging deed me erg goed en ik denk dat ik, zonder die wandelingen, de opname nog minder had volgehouden. Toen ik op de HIC kwam heb ik het daar doorgezet met de verpleegkundigen en toen ik thuis was deed ik het op eigen houtje.
Het lopen ging steeds beter. Ik hield steeds langere afstanden vol zonder te gaan zitten en liep na een tijdje gemiddeld een uur per dag, in 1 of 2 keer. Het wandelen werd aangemoedigd door het IHT-team en ook als ik er moeite mee had, schopten zij me soms naar buiten.
Toen de deeltijd stopte, merkte ik al gauw dat ik meer dag-invulling nodig had. Alleen, met wat? Na lang nadenken besloot ik van de een op de andere dag om naar de sportschool te fietsen. Daar besprak ik mijn belastbaarheid, maar ook mijn wil om te sporten. Ik maakte een afspraak voor de week erop en zo ging ik voor het eerst in 3 of 4 jaar weer echt sporten.
De eerste afspraak hebben we twee sportprogramma’s in elkaar gezet. Een voor een goede dag en een voor een mindere dag. Doel: lekker bewegen en de stress eruit werken. En het is mooi meegenomen als ik nog wat afval. De eerste keer sporten was zwaar en veroorzaakte veel spierpijn, maar het ging goed. Ik had niet veel extra pijn naast de spierpijn en ik was niet gevloerd de dagen erna. Tijd voor de tweede keer.
De tweede keer sporten was de zwaardere training. Daar hebben we een aantal dingen moeten aanpassen qua gewichten omdat het echt te zwaar was, maar ook deze viel achteraf mee met de pijn. Een goede zet dus, dat sporten!
Ik ben zeer gemotiveerd en vind het sporten ook echt leuk, maar daar is wel meteen een valkuil. Ik moet niet te vaak, te veel en te hard willen. Mijn doel is nu om twee keer in de week te gaan, naast mijn andere bezigheden. En als ik meer dagen vrij heb in de week, een keertje extra te gaan. Maar voor de eerste keren voelt het zo ontzettend goed en ga ik het liefste elke dag. Doe ik niet hoor, no worries.
En wie weet, wie weet word ik ooit nog fit en klopt de titel van dit artikel nog echt. Marleen goes fit!