Fietsend door het dorp probeer ik mijn onrust weg te krijgen. Het liefst zou ik willen gillen en schreeuwen, maar er zijn huizen in de buurt. Ik fiets steeds harder en harder en ondertussen begint het flink te waaien. Even later regen, ik zou moeten omkeren, naar huis. Maar ik moet door, van mezelf, van de onrust, ik weet het niet meer goed. Een tijdje later kom ik thuis, buiten stormt het. Net als in mijn hoofd.

Als ik iets mijn passie kan noemen, dan is het wel schrijven. Gedichten, verhalen, of over mezelf. Niks is te gek voor mij. Ik hou er van en ik heb echt geen idee wat ik zonder schrijven zou moeten, daarom hier mijn redenen waarom ik zo van schrijven hou!

Ik heb pas mijn tas eens leeggehaald en bekeken wat er eigenlijk altijd in zit. Op dat moment besefte ik dat het eigenlijk best veel over jezelf zegt en leek het me leuk om daar een artikel over te schrijven.