2019 was het eerste volledige jaar dat ik 100% ging voor geen zelfbeschadiging. Ik besefte me steeds vaker dat het me eigenlijk helemaal niet helpt en ik baalde ontzettend als mijn spanning zo hoog was dat ik het toch had gedaan. Ik bedacht steeds meer plannen met een beloningssysteem. Dat hielp in het begin, totdat ik de beloningen af wilde bouwen. Uiteindelijk leerde ik steeds beter aan te geven als ik de drang tot zelfbeschadiging nauwelijks kon verdragen, waardoor anderen me konden helpen.
En zo waar. Vandaag precies heb ik de 100 dagen zonder zelfbeschadiging te pakken. Het is me dit jaar al eens eerder gelukt, maar ik ben nu toch iets trotser. De afgelopen maanden waren erg rumoerig. Nieuwe hulpverleners, crisisopname, overlijden van mensen, veel meer last van trauma’s en een examenweek. Alles kwam achter elkaar en waar ik normaal dan toch onderuit zou gaan, is het dit keer gelukt.
Het was onwijs pittig en soms heb ik echt op het punt gestaan weer op te geven. Gelukkig waren daar de bemoedigende woorden van mijn vrienden, docenten, collega’s, hulpverleners en lieve mensen op social media. Het is nog steeds elke dag een gevecht en ik vrees dat dat de komende tijd ook nog zal blijven. Maar ik weet nu dat ik het kan, zelfs in de moeilijkste periodes. Ik heb geen zelfbeschadiging nodig, juist wat meer liefde voor mezelf.
In totaal is het dit jaar maar 5 keer fout gegaan. Ja, maar 5, want alle voorgaande jaren is het een stuk meer geweest. Ik had verwacht nooit zonder te kunnen leven, maar ik merk dat het toch ergens went om met de drang om te gaan. Precies het omgekeerde doen dan dat wat je denkt heeft me enorm geholpen. Al heb ik mezelf ook regelmatig betrapt op de gedachte: ‘Maar wat heeft het voor zin, niemand boeit het.’ Maar dat is niet waar. Want op momenten dat ik me oké voel, boeit het me wel. En de enige waarvoor ik dit vooral moet stoppen is mezelf. We zijn een goed eind op weg.
Nu op naar de volgende mijlpaal. De 150. Zou die ook gaan lukken? Dan heb ik voor mezelf een nieuw record. Lijkt me een goed doel, ik ga er alles aan doen om me uiteindelijk beter te voelen. En stapje voor stapje, lijk ik eindelijk op weg!