Een feestje op de deurmat!

Een tijdje geleden kreeg ik een berichtje van Saskia Veldhuis, initiatiefneemster van ‘Feestje op de Deurmat.’ Een account actief op Twitter en Instagram om mensen wat geluk of vrolijkheid te sturen, ieder met zijn of haar eigen reden. Regelmatig probeer ik een kaartje te sturen, want het zijn stuk voor stuk mensen die een grote hoop kaartjes op de deurmat verdienen.

‘Ik vraag me al een tijdje af of feestje je kan verblijden met brievenbusgeluk, wat vind jij?’
Mijn hart maakte een klein sprongetje, maar tegelijkertijd ontdekte ik ook meteen mijn straffende kant. Dit verdien je niet. Je bent een last. Er zijn zoveel anderen die dit meer verdienen dan jij. Bewijs eerst maar dat je een goed mens bent. Wijs het af. Je bent het niet waard. Er komt toch geen kaartje voor je.

Ik stuurde Saskia terug dat ik het niet zo goed wist, met bovenstaande reden.
‘En wat nou als we dat eens omzetten naar ‘ik gun het mezelf?’’ Met een beetje bedenktijd en grote twijfels zei ik ja. Ik mag mezelf iets gunnen, ik hou van kaartjes en ik hoef het alleen over me heen te laten komen. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik ging het proberen.

En zo vielen er afgelopen week enorm veel kaartjes op de deurmat. Regelmatig rolden de tranen over mijn wangen. Hoe kan dit? Waarom willen zoveel mensen dit voor me doen? Het overviel me, waardoor ik niet elke dag alle kaartjes meteen heb kunnen openen, ik verdeelde het in behapbare stukjes. Elke keer weer een warm gevoel.

De ene kaart had iets grappigs, de ander iets liefs, een heel verhaal, of een simpele ‘ik denk aan je.’ Dan weer kaartjes met een klein presentje erbij, of een gedicht. Elke kaart die ik opende liet me zien dat ik wel wat waard ben. De glimlach kwam voor dat uur niet meer van mijn gezicht af. Soms zorgde het er zelfs voor dat mijn drang tot zelfbeschadiging zakte en merkte ik dat ik door het huis wilde huppelen.

Ik wist dat kaartjes me vrolijk maakte. Maar dat zo’n lading mij zoveel geluk zou geven, had ik nooit durven hopen. Juist door deze ervaring weet ik dat ik nog meer kaartjes wil schrijven en versturen. Post maakt blij, het is iets persoonlijkers dan een klein berichtje op social media en het laat nog even extra zien dat er aan je gedacht wordt. Iedereen verdient zo’n feestje op de deurmat!

Mocht je nu ook graag een kaartje willen sturen naar mij of iemand die ook wel een steuntje in de rug kan gebruiken? Kijk dan zeker even op de accounts van Feestje op de deurmat op Twitter of Instagram.
Iemand opgeven die wel een steuntje in de rug kan gebruiken, kan natuurlijk ook via hetzelfde account.

Op naar nog heel veel meer brievenbusgeluk!