Toen ik werd opgenomen in Eikenboom stopte ik met school, het jaar daarop zou ik dan echt mijn laatste havo-jaar in gaan. Maar toen de opname iets anders ging dan gepland, moest mijn hele schoolplan ook omgegooid worden.
Als dagbesteding ging ik nog een aantal lessen naar school. Dat was fijn. Het lukte me om me te concentreren op het schoolwerk en ik had het erg naar mijn zin. Echter, lukte het niet meer om alle gemiste toetsen en stof in te halen en dus kon ik ook geen centraal examen doen. Voor nu ben ik dus vrij.
Volgend schooljaar zou een nieuwe kans zijn en daarna zou ik éíndelijk gaan studeren. Maar nu er een (hopelijk) nieuwe behandeling in het verschiet ligt, is school eigenlijk weer heel erg ingewikkeld. Ik heb daarom besloten om één jaar niet aan school te werken, en dus in het schooljaar 2019/2020 het voortgezet onderwijs echt af te gaan sluiten. En, als het echt nodig is, stellen we het nog een jaar uit. Een keuze die ik niet van harte maak. Ik zou zo graag klaar willen zijn, iets achter me kunnen laten en opnieuw beginnen.
Maar naast dat ik nog één jaar langer doe over mijn school dan de planning, vind ik het ook lastig om niet meer bezig te zijn met leren. In die anderhalve maand in opname miste ik die bezigheid ontzettend. Ik twijfel daarom om, voor in de tussentijd, toch een soort cursus te doen op een thuisstudie-site. Hoe, of en wat weet ik nog niet, maar het is zeker een optie. Wel vraag ik me af of ik dan niet weer te veel van mezelf ga vragen. Het zijn keuzes die ik moeilijk vind om te maken.
Voor nu moet ik afscheid nemen van school en dat doe ik met pijn in mijn hart. Maar ik zeg geen doei, maar tot ziens. Want dat havo-diploma, dat gaat er echt wel komen.