Hoe ging het de dagen na
de operatie? De dag zelf duurde erg lang. De andere mensen op mijn kamer kregen eten en ik zat te gluren als een tijger naar zijn prooi. Nee, ik mocht niet. En dat was loeizwaar. Samen met mijn moeder mocht ik, met infuuspaal en al, gelukkig zelf naar de wc. En na 3 keer (wat moest ik vaak door dat vocht-infuus!) kreeg ik toestemming om alleen te gaan. Een verademing, want anders zou ik ’s nachts de verpleegkundige moeten bellen en ik zou het niet eens durven om op die knop te drukken.
Hoe ging het de dagen na de operatie? De dag zelf duurde erg lang. De andere mensen op mijn kamer kregen eten en ik zat te gluren als een tijger naar zijn prooi. Nee, ik mocht niet. En dat was loeizwaar. Samen met mijn moeder mocht ik, met infuuspaal en al, gelukkig zelf naar de wc. En na 3 keer (wat moest ik vaak door dat vocht-infuus!) kreeg ik toestemming om alleen te gaan. Een verademing, want anders zou ik ’s nachts de verpleegkundige moeten bellen en ik zou het niet eens durven om op die knop te drukken.
Afgelopen woensdag ben ik geopereerd aan mijn keelamandelen. Ik zag er erg tegenop want iedereen waarbij ze op latere leeftijd zijn verwijderd vertelden horrorverhalen, vooral de pijn. Ook was het mijn eerste operatie en opname in het ziekenhuis (buiten de paaz om), allemaal erg spannend dus.