Gisteren had ik een afspraak bij Eikenboom met het hoofd van de afdeling. Het was de bedoeling om te kijken van hoe nu verder. Wat kunnen zij nog voor me betekenen? Maar ook nabespreken over hoe die periode daar was geweest en wat er goed en fout ging.
Het gesprek was eigenlijk heel erg prettig. We hebben het gehad over wat het allemaal met me had gedaan dat de behandeling ‘fout’ was gelopen. Waar de struikelblokken waren en wat er moet gebeuren om deze behandeling opnieuw aan te gaan. We kwamen uit op stabiliteit en traumaverwerking. Daar waren we het beiden over eens, fijn!
De behandeling daar is nu officieel stopgezet en mocht ik goed genoeg zijn om terug te komen, komt er een nieuwe intake. Wel keek ze naar de opties voor nu, wat kan me het beste helpen? Ze heeft me op verschillende plekken doorgesproken, ook bij een van de opties die ik had aangedragen. Daar leek ik ook wel weer te passen met mijn psychische problemen, alleen is de vraag of ik die behandeling aan kan met mijn fysieke problemen. Om het ingewikkeld te maken.
Ze vertelden dat de nieuwe behandelaar bij mij in de buurt de verwijzing moet maken, maar dat ze me wel al op de wachtlijst heeft gezet zodat er minder tijd verloren gaat. Fijn! Of dat het echt gaat worden is natuurlijk nog niet zeker. Er moet eerst een intake komen en ik wacht even de gesprekken van komende week af over het plan van aanpak, maar ik hou dit zeker in mijn achterhoofd.
Ik eindigde het gesprek met een bedankje. Voor al haar zorgen. Het snelle regelen van een opname, hoe ingewikkeld dat ook leek te zijn. Maar vooral dat ze me niet los liet, en laat. Want ik mag haar nog steeds mailen als ik kwijt wil hoe het gaat of als ik vragen heb.
Door dit gesprek heb ik eigenlijk een beetje rust gevonden. Nee, niks is zeker. Maar er zijn nog opties voor me. Opties die ik zelf ook zie zitten, in zekere zin dan. Voor het eerst kwam er wat rust en zo viel ik na het gesprek ook snel in slaap. Ik heb de hele middag geslapen en werd voor het eerst echt wat uitgeruster wakker.
We zetten stapjes. En ook al is Eikenboom voor nu afgerond, er komt wel weer iets nieuws op mijn pad voor een beter en fijner leven. Dat vertrouwen begin ik langzaam weer te krijgen, nu doorzetten!
“De behandeling daar is nu officieel stopgezet en mocht ik goed genoeg zijn om terug te komen, komt er een nieuwe intake.” – Ik speculeer nu… Kennelijk is het voor hen ( financieel? / reputatie bij verzekeraars? ) erg belangrijk dat cases succesvol afgerond worden. De ‘wachtlijsten’ zullen zo ingericht zijn dat het laag hangend fruit ( makkelijk ) als eerste wordt geplukt. En als je té moeilijk bent in de behandeling: dan moet je weg.