Zaterdagmiddag had ik ineens enorm veel zin om koekjes te gaan bakken. Een bijzonder moment, want al maanden hield mijn smetvrees me tegen. Toen ik er na een uur of 2 nog steeds zin in had, heb ik alle spullen maar bij elkaar geraapt en ben ik gaan bakken.
Een heel makkelijk recept van zandkoekjes, 150 gram boter, 200 gram bloem, 100 gram basterdsuiker en 2 gram zout (die ik was vergeten). Je gooit alles bij elkaar en dan is het tijd om te kneden. Heel even was er angst voor het kneden omdat mijn handen vies zouden worden, maar toen ik er eenmaal mee begon viel het best wel mee.
Het duurde lang voordat de boel aan elkaar plakte, maar hoe langer ik bezig was, hoe makkelijker het werd. Ook voor mijn smetvrees, want mijn handen waren nu toch al vies en ik kreeg mezelf elke keer weer rustig als ik tegen mezelf zei dat het weg was na het wassen, dat hielp deze keer gelukkig!
Toen het deeg eindelijk klaar was heb ik het hartjesvormpje gepakt en ben ik alleen maar hartjes-koekjes gaan maken. Spread the love! Toen eenmaal de koekjes in de oven stonden, kon ik eindelijk mijn handen wassen en dat was toch ook wel weer een enorme opluchting. Ik ben even lekker op de bank geploft en besefte me toen pas wat ik eigenlijk gedaan had.
Wauw! Ik heb gewoon voor het eerst sinds tijden koekjes gebakken én het zelf gekneed. Toen ze klaar waren, meteen proeven. Ze waren een beetje droog, maar zeker niet vies. In de avond heb ik er nog een laagje chocola overheen gedaan waardoor het droge ook niet meer opviel en ik er extra van kon genieten. Ik heb gewoon koekjes gebakken!
Heb jij deze week ook een angst overwonnen?
Nu wil ik ook koekjeees bakken!